بررسی میزان شدت پرتوهای فرابنفش خورشیدی نوع a در شهر همدان

مقدمه و هدف: پرتو فرابنفش (uv) یکی از انواع پرتوهای غیریونیزان است و به دلیل انرژی بالایی که دارد می تواند دارای اثرات بیولوژیکی باشد. گستره طول موجی امواج uv در حدود nm400-100 است که به سه دسته uva، uvb و uvc تقسیم می شوند. نفوذ پرتو فرابنفش نوع a در پوست بیشتر بوده و نقش مهمی در ایجاد بسیاری از سرطان های پوست دارد. مطالعات و بررسی هایی که در سطح جهانی در مورد پرتوهای فرابنفش خورشیدی صورت گرفته است، لزوم سنجش میزان شدت این پرتوها در سطح شهر همدان و هم چنین سایر نقاط کشور را می طلبد. روش کار: این مطالعه یک بررسی مقطعی بوده و در آن میزان شدت پرتوهای فرابنفش در شهر همدان به صورت ماهانه و به مدت یک سال انجام شد. در هر روز سه بار اندازه گیری در سه نوبت (دو ساعت قبل از ظهر، هنگام ظهر و دو ساعت بعد از ظهر) صورت گرفت. این کار با استفاده از دستگاه uv متر کالیبره شده hanger (مدل ec1) ساخت کشور سوئد انجام شد. نتایج: بیشترین و کمترین میانگین شدت پرتوهای فرابنفش نوع a در طول یک سال به ترتیب مربوط به ماه های شهریور و آذر می باشد و میزان شدت پرتوهای فرابنفش نوع a در این ماه ها به ترتیب w/m2 09/1±3/27 و w/m2 32/1±8/11 می باشد. مقدار کل تابش uva در طول یک سال نیز برابر با w/m2 56/1±74/19 بود. نتیجه نهایی: بیشینه میانگین تابش uva که مربوط به شهریور ماه می باشد حدود دو برابر از مقدار مجاز w/m2 10 توصیه شده توسط who بیشتر است. کمینه میانگین تابش uva نیز که مربوط به ماه آذر می باشد حدود %18 از این مقدار مجاز تجاوز می کند. این موضوع احتمالا به علت ارتفاع زیاد شهر همدان از سطح دریا می باشد. با توجه به اثرهای زیان آور ناشی از برخورد تابش های فرابنفش خورشید با انسان و این که بیشترین شدت تابش uv در اواسط روز (?0 صبح الی 14 بعد از ظهر) به سطح زمین می رسد، بنابراین بهتر است افراد در این ساعات کمتر در معرض این تابش ها قرار بگیرند و کارهای حفاظتی را از جمله استفاده از عینک های آفتابی ضد پرتو uv، استفاده از کرم های ضد آفتاب و پوشش کامل به خصوص دست ها در برابر تابش، انجام دهند.